Markt 14

Ik ben druk op zoek naar sporen van Mathias Soiron. Hij was in de 18de eeuw een belangrijk architect, binnenhuisarchitect, meubelontwerper, tuinontwerper. In Maastricht en omstreken zijn werken van hem te vinden. Ik heb een hashtag voor de zoektocht aangemaakt: #soiron62

Vandaag was ik in pand Markt 14. De buitenzijde is bijzonder rijk versierd. Prachtige hoge ramen met in de roeden houtsnijwerk. En hardstenen ornamenten onder de ramen. We zien een ronde krans die ophangt aan een grote spijker en twee takken loofwerk die door de krans zijn gevlochten. En een supraporte boven de ingang in snijwerk. Een festoen die aan ringen hangt en opnieuw takken loofwerk. Overal is grote zorg aan besteed. De rijkdom spat ervan af.

Het is een bedrijfspand, er wordt kantoorruimte verhuurd. We komen binnen in de hal en daar zien we het kenmerkende stucwerk van Soiron, het zit boven een spiegel. Het is zilverkleurig geschilderd, wel apart maar niet mooi. In de spiegel zien we vaag een eenvoudig rozet tegen het plafond. Er is een deur met snijwerk, we zullen er nog wel een paar zien.

Achter de hal is een kamer. Daarin staat dit beeld tussen twee zuilen in een halfronde nis met bovenin een schelp. Een welgevormde dame, haar kleedje is van zilver, houdt een standaard omhoog. Onder de gestuukte rozet hangt een grote ronde lamp die wat schaduw op de muren werpt waardoor die van marmer lijken.

In een kamer staat dit prachtige beeld in een halve nis met schelp. Zij is in feite een armatuur, want achter de sokkel bleek een schakelaar te zitten. Kijk dat reliëf boven haar eens, zo heeft Soiron het bedoeld. Geen diffuus licht zoals tegenwoordig, maar lichtpuntjes van kaars of olielamp. Dan pas komt zo’n reliëf goed uit. Met wat bladgoud had het echt geschitterd.

In een andere kamer een fraai reliëf dat met wat strijklicht bijzonder mooi uitkomt. Het is een voorstelling van wapens aan een lint, de strik zit bovenin. En een gesneden deur met daarboven een supraporte. Het is een medaillon met grisaille, een schildering in grijstinten, van wat putti’s die in de weer zijn met een Romeinse wapenrusting. Kijk eens naar die versiering om de medaillon. Tot slot in die kamer de schouw. Op het schilderij scharrelen wat hoenders rond.

Het trapportaal: wat een rijkdom. Het wentelt op elegante wijze naar boven en ook weer terug. De depart, zo noemt men het vertrekpunt van de balustrade, is rijk versierd snijwerk. Kijk eens naar de leuning, die eindigt in een kronkelende slang, klaar om te bijten. In ieder deel van de balustrade zit een apart fragment met een voorstelling. We zien hier voor- en achterzijde van een van de panelen: een panfluit, een gewone fluit, een triangel en castagnetten aan een druivenrank. En dan het uitzicht voor wie naar beneden gaat. Maar let op de slang!

Meer zien over het pand? Kijk eens bij https://mestreechtersteerke.nl/pag-markt14.htm