In de Blauwe Handt, Markt 55
Zie ook Magazines
In de Blauwe Handt, Markt 55. Achter de ingang ligt een met marmer beklede hal. Boven de deurposten zien we supraportes, het zijn gipsen versieringen, vrijwel symmetrisch, met een kopje in het midden dat gevat is in een hoefijzer, de brenger van geluk.
Dan kijken we recht naar boven, tegen de balken van het plafond aan. Links is de muur en naar rechts lopen twee dikke balken. Er loopt een dwarsbalk tussen. Men noemt dat een raveling. En dan zien we die merkwaardige bakstenen. Ze zitten echt in het plafond. Ik moest er een tijdje over nadenken wat dan zou kunnen zijn. Het antwoord is dat op op deze plaats een etage hoger een open haard is. Daar werd gestookt en dat kan niet op een houten vloer: brandgevaar. Op steen gaat het wel en dat voert ook de warmte goed af.
Op de eerste verdieping vinden we wel drie schoorsteenmantels. De vloer is opgehoogd waardoor we de basis van de stookplaatsen niet kunnen zien. Maar de geest van de plek is wel goed zichtbaar.
De muren zijn niet gepleisterd. Zo wou vroeger natuurlijk niemand wonen, wat een armoede. Maar hier heeft het naast een soort 3D-behang nog een functie: het laat de details van de constructies goed zien. Waar de balken lopen, hoe de schoren (de schuine hoekbalken) zijn ingelaten, gemetselde bogen, soorten steen die gebruikt zijn. Zo zie je iets terug in de geschiedenis van de constructie en het geheugen van de muren. En bedenk wel, dat heeft men bewust gedaan zodat je die geschiedenis kunt lezen.
En er is een mooie 18de eeuwse trap van hout, hoewel deze geschilderd is. In pand Grote Gracht 82 kwam ik er net zo een tegen. Die was gemaakt door Mathias Soiron. Deze misschien ook wel.
Het is een van de meest statige panden van het plein. Kijk die hardstenen rococogevel eens, wat een weelde. Links is een groot raam met een versierde boog. Daar is de poort geweest voor paard en wagen en de koets. We zien aan beide zijden onderaan nog de stootstenen, zo reden de koetsiers de hardstenen kolommen aan weerszijden van de poort niet stuk.
Het pand heet In de Blauwe Handt, we zien de gevelsteen wat verborgen achter de versiering boven de ingang. De naam zou kunnen duiden op lakenververs die hier zaten. De lakense (wollen) stof werd immers in het Boschstraatkwartier geweven. Het was een woonhuis, in 1754 gebouwd, en bevat twee gebouwen die uit de late middeleeuwen stammen. Zowel binnen als buiten zijn de vakwerkconstructies nog te zien.
De rocailles boven de deur en de poort zijn enorm. En kijk ook eens naar de reliëfs in de kolommen naast de deur en de poort. Klein maar fijn.
In de Hoenderstraat is het dak nauwelijks zichtbaar door een muurtje met vijf ronde ramen net boven de kroonlijst. Zo’n muurtje wordt een attiek genoemd. Op de Markt heeft een attiek geen zin, daar kun je zover achteruit dat het dak altijd zichtbaar is.
In 2007 was project Mosae Forum klaar. Pand In de Blauwe Handt ligt in het zuidelijke deel van het project. Achter het pand ligt een overdekt binnenpleintje. Boven de ingang zijn de balken van de constructie in het zicht gelaten. Daardoor krijg je een indruk van de bouwwijze.
Het dak van het binnenpleintje is van glas, ondersteund door vier parapluvormige constructies, ze vallen meteen op. Ze zijn gemaakt door architect Bruno Albert. Ook zien we nog delen van de oorspronkelijke gebouwen, men heeft de vakwerkconstructies zichtbaar gelaten. En zelfs een stukje buitenmuur in hardsteen.