Sint-Maarten
Sint-Maarten, 11 november is zijn naamdag. We kennen de legende: de Romeinse soldaat Martinus uit Tours die, gezeten op zijn paard, een bedelaar ontmoette. Hij nam zijn mantel, sneed die in tweeën en gaf de helft aan de bedelaar, een daad van barmhartigheid. Vervolgens werd hij Christen. De Limburgse actie ‘Geef een jas, verwarm een hart’ van afgelopen oktober lijkt er op.
Het is een simpel verhaaltje en het verbaast me zo dat ambachtslieden en kunstenaar het op zoveel verschillende manieren kunnen uitbeelden, het paard, krachtig ros, heel vaak met een opgetrokken voorbeen, de soldaat in allerlei stoere houdingen, de bedelaar in allerlei vormen van armoe en gebrek. De eerste foto is van het beeld in de Sint-Martinus in Wyck. Hout, 20ste eeuws. Het is maar één dag per jaar te zien: op Sint-Maarten. De tweede is de gipsen sint in Itteren. De bedelaar, met houten been en kruk, is maar klein om de grootsheid van Martinus te benadrukken. Dan een moderne keramieken uit Venlo, de houding van het paard is wel bijzonder, de hautaine blik van Martinus ook. Dan een bronzen beeld op het deksel van een wijwatervat, te vinden in Weert. De soldaat ziet er uit als een koopman en de bedelaar heeft geen voeten meer en moet kruipend voort. In Weert staat ook de laatste, de gebeeldhouwde onder het baldakijn. Helemaal bovenin de drie hoorns uit het wapen van de graven van Horn.