Oude Minderbroederskerk
Oude Minderbroederskerk, het doksaal.
In een kerk is het koor de plaats voor de geestelijken, het schip is voor de parochianen. Vroeger zat er vaak een afscheiding tussen, het doksaal. Die kon van hout of van steen zijn. We zien ze in Maastricht nergens meer, maar de Sint-Servaas had ooit een stenen. Fragmenten liggen in de oostcrypte, hier zien we een stuk.
In de Sint-Bavo in Haarlem is een koorhek. Het heeft dezelfde functie als een doksaal, maar het is open, van hout en messing en rijk versierd met ornamenten. Er zit een poort in zodat men naar het koor kan.
In de Oude Minderbroederskerk is een echte doksaal, maar een heel sobere. Eigenlijk niks anders dan een muur met doorgang met daarin een smeedijzeren poort. Maar wel met schilderingen. Aan de koorzijde en onder de boog.
De voorstelling is de Aankondiging, de Annunciatie. De aartsengel Gabriël (links) verschijnt aan Maria (rechts) om haar zwangerschap aan te kondigen: we zien de duif overvliegen. In de banderol staat: Ave Maria, gratia plena, Dominus tecum: Wees gegroet, Maria, vol van genade. De Heer is met U. De schildering was in zeer slechte staat, maar restauratie heeft veel goed gemaakt.
En onder de boog sierlijke ranken van slingerende stengels.
De Oude Minderbroederskerk aan de Pieterstraat. We kijken naar de schilderingen in het gewelf aan de kant van het koor. Ze zijn vroeg 16de eeuws, zo’n 500 jaar oud dus. Prachtig geschilderd met vlotte lijnen en trefzekere hand. Door de zwaartekracht is veel pleisterwerk losgelaten en als stof neergedaald. Gelukkig zijn er wat bijzondere fragmenten bewaard gebleven.
We kijken naar een schildering in drie delen. Onderaan Sint-Franciscus van Assisi. Het zijn zijn volgelingen, de franciscanen, geweest die deze kerk en het klooster gebouwd hebben. Links naast hem is een kerkgebouw getekend en boven hem zweeft een kruisbeeld.
Dan Sint-Ambrosius met bijenkorf voor zich. Hij was nog een baby toen een zwerm bijen op zijn hoofd neerstreek. Hij was bisschop van Milaan.
Bovenaan Sint-Augustinus met een hart in zijn hand, het hart van brandende liefde.
Op de laatste foto zien we Christus als kind zittend op een peluw. Hij heeft een valk op z’n hand, een paternoster of rozenkrans om z’n hals en een nimbus achter zijn hoofd, dat alles in een goudgele ster. Rondom zien we florale motieven, het zijn acanthusranken met gele bloemen.