De Sint-Annakerk
Zie ook Magazines
De Sint-Annakerk staat sinds 1964 aan de Via Regia en de Dr. van Kleefstraat. Theo Boosten was de architect. Vanuit de lucht heeft het een merkwaardige vorm van een vliegtuig. Het is een betonconstructie met aan de buitenkant mergel en binnen kalkzandsteen.
Er zijn drie ingangen, de hoofdingang met luifel aan de Via Regia, de zijingangen met tochtkasten aan de Van Kleefstraat en naast de parochiezaal. Er zijn twee zijkapellen, het zijn de lage aanbouwen. Het koor is aan de achterzijde en bestaat uit kolommen met daartussen opaalglazen ramen. Op het dak boven het koor is een grote lichtkoepel met daarop de antennevormige dakruiter.
In de jaren 60 en 70 was de kerk beroemd vanwege de beatmissen die er gehouden werden. Het waren gebeurtenissen met veel muziek en actuele thema’s.
Binnen valt de enorme ruimte op, de gebogen muren leiden het oog naar het hoogkoor met het altaar en opvallende kruisbeeld en links daarvan de enorme preekstoel of anbo. Er zijn ongeveer 900 zitplaatsen. Op de orgeltribune staat een klein orgel dat in 1962 gebouwd is door Flentrop Zaandam. In de zijingangen zien we gekleurde glazen panelen die herinneren aan glas-in-lood. In de vlakverdeling is een groot kruis opgenomen. En in de gebogen zijmuren zijn onregelmatig verdeelde ramen. Architect Boosten had inspiratie gevonden bij de welbekende kapel van architect Le Corbusier, de Notre Dame du Haut in Ronchamp in Frankrijk.
Er zijn enkele opvallende lithurgische voorwerpen. Het tabernakel is gemaakt door Gene Eggen. Het is een kluis waarin de hosties bewaard worden. Het front is rood, bezet met brokken ongepolijst glas. De witte kluisdeur is versierd met brood en vis.
De stenen kruiswegstatie door Frans Cox. Het zijn er zestien, dit is nummer 12.
De Annakerk is genoemd naar de heilige Anna, moeder van Maria en oma van Jezus. Ze zijn hier afgebeeld: een bronzen Anna te Drieën. Het is een kopie van het houten beeld van Jan van Steffeswert dat in de Schatkamer van de Sint-Servaas staat. In een nis in het zuidelijk transept is een fraai mozaïek van Eugène Laudy dat Anna te Drieën voorstelt.
In dat transept hangt ook het fraaie reliëf de Schepping door Sjef Eijmael. Met herten. Met poten zo dun als stethoscopen
stonden ze te luisteren aan de borst van de aarde,
en zodra ze iets hoorden, liepen ze weg,
de uitvinding van het pizzicato met zich meenemend,
verten in. Herten. Uit het gedicht Genesis van Herman de Coninck.
Het borstbeeld van Sint-Lambertus. De Sint-Lambertuskerk verwierf in 1937 een reliek van de heilige, een jaar later werd deze portretbuste gemaakt zodat de reliek een rustplaats kreeg. Sinds 2018 staat de buste in de doopkapel.
In de doopkapel hangen enkele glas-in-loodvensters uit 1924. Ze komen ook uit de Sint-Lambertuskerk. Ze zijn gemaakt door Henri Jonas of Joep Nicolas.
Dan de zeer ingetogen Zittende Madonna zonder kind van Sjef Eijmael, een houten beeld gemaakt in 1986.
Dan een Pieta van Charles Vos. Het is een model van de kruiswegstatie nummer 13, het hele werk hangt in de kerk van Scharn.
En dan een kruiswegstatie in aquarel, prachtig, maar ik heb er geen bijzonderheden over kunnen vinden.