De Sint-Servaasbasiliek
Zie ook Magazines
Ik mocht in de Servaas foto’s maken op plaatsen waar men normaal niet komt. Deze zijn van het priesterkoor, de plaats waar het altaar staat en daarachter. Omdat het op een verhoging staat, wordt het ook wel hoogkoor genoemd. We zien een stuk van de beschilderde koepel. Links brandt een godslampje. Dan het koor met aan beide kanten de koorbanken en aan het eind een baldakijn met een retabel. Die is zo fraai dat er een detailfoto bij moet. De banken zijn uitbundig versierd met snijwerk, we zien hier een bijna huiselijk tafereeltje. En tot slot een foto vanaf het westwerk. We hebben een bijna panoramisch overzicht in het middenschip.
Er zijn verschillende cryptes. We kennen die onder het hoogkoor, daar ligt Servaas begraven. Maar er is ook de oostcrypte. Daar is deze cenotaaf van Sint-Gondulphus. Hij was begraven in de kerk, in het middenschip. En dit stond daar op, op de aarde. Pelgrims mochten hun hand naar binnen steken en wat aarde meenemen. Als relikwie. Toen er zoveel aarde verdwenen was dat men er niet meer bij kon, werd er gewoon nieuwe aarde bijgestort. Verder een stuk van het oksaal. Dat is een open scheidingswand tussen schip en koor. Deze is van steen, er zijn er ook van hout of smeedijzer.
Dan een fraaie gebeeldhouwde afsluiting van de koorbanken. In de Sint-Servaaskapel zien we dit schilderij. Het geeft de pestepidemie van 1632 weer. 17.000 mensen, de helft van de bevolking, is door de pest gestorven. Onderaan dit gedicht. Het zegt iets over de inzet van Kapucijner geestelijken.
Tot slot een blik in de kloostergang. Deze gang is erg sober uitgevoerd, en toch erg mooi.
De voorwerpen die horen bij Sint-Servaas worden Servatiana genoemd. Zo is er het borstkruis, 16 cm groot. Ook de sleutel, die een kopie is van de sleutel van Petrus’ hemelpoort. En de kromstaf. Ze worden in de Schatkamer bewaard. De Noodkist stond daar ook, maar die is nu in het noordelijk transept, links van het hoogkoor. De Noodkist bestond ooit uit veel meer delen. Deze twee reliekhouders hoorden daarbij. De originele zijn in Brussel, dit zijn 19de eeuwse kopieën. Wie goed kijkt, ziet twee aartsbisschoppen, ze kijken schuin naar boven. Tussen hen in stond de Noodkist. In februari/maart krijgt de Noodkist een geheel nieuw onderkomen. Groter en met meer voorwerpen er omheen die van belang waren. En een portretbuste van Servaas himself.