De herbegrafenis van Elisabeth Strouven
Zie ook Magazines
Elisabeth werd in 1600 geboren, ze overleed in 1660. Haar zorg voor zieken en armen was uitzonderlijk, daardoor heeft men haar nooit vergeten; de moeder van de Kommel. Maar haar graf werd verschillende keren verplaatst, de laatste keer in 1956. En nog kon ze daar niet blijven. Gisteren is ze naar haar definitieve rustplaats gebracht, de Onze Lieve Vrouwe Basiliek. Daar zal de loden kist met haar resten bijgezet worden in de crypte.
Dat gebeurde met bijzonder ceremonieel. Met paard en wagen, in optocht van de Abtstraat naar de basiliek. Onder bescherming van de stadsschutterij. Een indrukwekkende stoet.
Op het Onze Lieve Vrouweplein stond de harmonie Sint-Petrus en Paulus uit Wolder klaar voor plechtige welkomstmuziek. In de basiliek werd de kist bij binnenkomst gezegend.
De kerk was vol genodigden; de belangstelling was bijzonder groot. Het rook er naar wierook. De voorzitter van het Elisabeth Strouven Fonds, Guido van den Broek, vertelde over het leven en de betekenis van Elisabeth. Er is veel over haar werk en haar leven bekend, ze heeft een autobiografie geschreven.
Overigens kwam ze niet alleen. Ook de resten van drie zeer betrokken tijdgenoten werden herbegraven. Gisteren werden ze in de crypte bijgezet, de steen rechts is nieuw, de stèle staat er al veel langer.
De gebeurtenis was typisch het Rijke Roomse Leven. Rijk aan rituelen en tradities. Nergens in Nederland zou men zo uitgepakt hebben. Maar de Maastrichtse traditie ligt dan ook veel meer bij de romaanse cultuur.